Słowo „logo” jest interesującym przypadkiem pod względem odmiany w języku polskim. Z reguły, według wielu źródeł, takich jak np. Słownik języka polskiego „logo” jest traktowane jako nieodmienny rzeczownik. Oznacza to, że forma „logo” pozostaje taka sama we wszystkich przypadkach liczby pojedynczej i mnogiej.
Jednak, inne, jak Słownik gramatyczny języka polskiego, czy Wielkim słowniku języka polskiego dopuszczają także formy odmiany przez przypadki. Przykładowe formy odmiany to:
liczba pojedyncza:
- Mianownik (kto? co?): logo
- Dopełniacz (kogo? czego?): logo / rzadziej loga
- Celownik (komu? czemu?): logo / rzadziej logu
- Biernik (kogo? co?): logo / rzadziej logiem
- Narzędnik (z kim? z czym?): logo / rzadziej logiem
- Miejscownik (o kim? o czym?): logo / rzadziej logu
- Wołacz (o!): logo
liczba mnoga:
- Mianownik (kto? co?): logo / rzadziej loga
- Dopełniacz (kogo? czego?): logo / rzadziej log
- Celownik (komu? czemu?): logo / rzadziej logom
- Biernik (kogo? co?): logo / rzadziej loga
- Narzędnik (z kim? z czym?): logo / rzadziej logami
- Miejscownik (o kim? o czym?): logo / rzadziej logach
- Wołacz (o!): logo
Te formy odmiany, choć spotykane rzadziej, są akceptowane przez niektóre źródła jako alternatywne. W praktyce codziennej częściej stosuje się formę nieodmienną „logo” we wszystkich przypadkach.
Podsumowując, „logo” jest zazwyczaj uważane za nieodmienny rzeczownik w języku polskim, ale istnieją zamienne formy odmiany, które są mniej powszechne, ale akceptowane.